timang

May mga bagay akong nais gawin bago dumating sa edad na bente-tres.

1. Mag-lasing.
2. Mag-byahe ng mag-isa sa isang lugar na di ko pa napuntahan.
3. Manligaw ng lalake.

Napuno ng excitement ang katawan ko nung maisip ko ang mga yan, huling apat na-araw…yon lang ang oras ko… buo na sa isip ko na gagawin ko ang mga yan, pag-uwi ko dala-dala ko ang excitement..kaso pagkatapos kung maghapunan…. Nasagi ko ang favorite mug ko…BASAG….. naglaho lahat ng excitement sa katawan..bigla akong nakapag-isip.

Una, pwedeng-pwede kong gawin ang maglasing, in fact isa ako sa mga taong di nawawalang ng beer in can sa ref… yon nga lang depende sa oras…aabutin minsan ng isang buwan bago ko mainom yon..or else minsan din halos every week nag-cacrave ako na uminom pero pinaka-marami na ang dalawang lata. Di bawal sa pamilya naming ang uminom basta alam mo ang limitation mo. Nung maka-pag-isip ako, nakalimutan ko palang hanggang tatlo bote ng pilsen lang kaya ko, pag sumobra magkakapantal ako, ayoko naman yatang pumasok ng opisina na may pula-pula all over tha body. Plus dalawang araw lang ako sa bahay, gugustuhin ko bang magbyahe ng 9 hours na masakit ang ulo… I don’t think so.

Pangalawa, madalas naman akong magbyahe ng mag-isa, yon nga lang di pa ko lumampas ng Mindanao na nag-eexplore mag-isa..at may problema pa, kaya ba nang bulsa ko?..bili ko nalang ng libro..hehe

Pangatlo, eto sigoro ang highlight ng 22 years of existence pag ginawa ko to… manligaw ng lalaki, asan na pagkamanang ko?..pinalipad sa hangin..hahaha, actually exciting na nakakapanindig balahibo naiisip ko pa lang… kaso ang tanong? Papaniwalaan ba ko ng liligawan ko?..malamang hindi…hehe, maganda sana tong naisip ko, kahit isang araw lang, pero ang problema nga nasa sakin… kakayanin ko bang mabasted?… malamang buhok ko na naman pagdidiskitahan ko… well, kahit naman gusto ko narin ng super iksi na buhok, pero importante sa tatay ko na mahaba ang hair ng lola, yon lang naman hinihingi nya..kahit kaya ko naming suwayin ang gusto nya, di ko parin gagawin.

Ok, pagkatapos ng lahat, naisip ko, hawak ko nga ang lahat ng desisyon ko pero di ko kayang harapin ang mga epektong mangyayari sa paligid ko. It’s nice to think that once you’ll let go of your hung-ups, doing things you’ve never tried even for once and let go of the things you wanted to say. But in the end, you will be the one who would face the consequence.

Di ko kayang sakyan ang musikang ako ang may gawa, isa lang ang ibig sabihin nun..isa akong DUWAG.
At naisip kong isa pala talaga akong mahinang tao,parang mug lang madaling mabasag….. madalas tinatago ang sarili sa pagiging kuntento sa simpleng mga bagay. But getting-out of our shell takes time, di yon pwedeng pilitin, isipin mo nga yong itlog, kahit 21 days na, pag ayaw pang lumabas ng sisiw di mo pwedeng pilitin yon, dahil pwedeng mamatay ang sisiw, masyadong vulnerable ang sisiw if ikaw mismo ang kukuha ng balat kelangan sila ng masusing pagbabantay, kelangan i-incubate…ang tao pag walang a-alalay pwede rin itong mawala.

So nakita nyo na bakit di ko magawa ang mga pinag-sasabi ko sa taas..dahil isa akong mahinang tao.. oo aminado ako dun..di ko naman kinakaila ang pagiging mahina, kaya nga sigoro nag-eexist ako sa kakaibang mundo na to kasi kino-compensate nito ang kahinaang meron ako sa totoong mundo.

Ang tanging magagawa ko ay humiling… sana mapagbigyan ko ang sarili ko. Kahit isang hiling lang.

………………………..

Tsaraaaaaaaan! Wish granted… timang lang..hahaha